Whitney Rose |
organisation: Goezot artist: Whitney Rose |
© Rootsville 2017 |
review & photo: Freddie |
|
Alhoewel dat ze van Canadese oorsprong is verhuisde deze Whitney Rose richting Austin, TX. Met Dolly Parton en Patsy Cline als haar voorbeelden begon ze in navolging van de Spaanse Conquistador met haar verovering van deze 'Lone Star State'. Om haar 'Tour' door onze 'Tax State' luister bij te zetten bracht Whitney Rose begin dit jaar een EP op de markt met als titel 'South Texas Suite'. Zonder twijfel zullen de 6 nummers hier in 'De Djoelen' ten gehore worden gebracht. Een avond met een mix van good ol' country music en Tex-Mex, gebracht door een bevallige 'Texas cow-girl'. Rond de klok van 09.00PM verdwijnt de stress bij Peter, Marc en de rest van 'Goezot' wanneer deze Whitney Rose en haar band hun intrede doen, en zo wordt Peter pas echt 'Goezot' en kan hij zijn taak als 'MC' van de avond ter harte nemen. Die andere Peter is 'still Rockin'' maar toch stilaan zijn Delrium aan het verwerken na een wel zeer succesvolle editie van die 'World Famous Rock ’n Roll Bar Crawl'. Nog enigszins onder invloed van een kleine vorm van desoriëntatie doet ook hij een knieval voor deze nieuwe Texaanse sensatie.
Met 'Arizona' krijgen we er eentje dat op haar nieuwe 'full CD' zal prijken die in het najaar zal uitkomen. Onze mening! Lookin' good en dan hebben we niet alleen over Whitney's bevallige verschijning. Met een ontwapende onschuld maar in volle eerlijkheid brengt ze dan 'Only in a Dream' een nummer geschreven door één van haar beste vriendinnen, Brennen Leigh. Net als zijzelf zijn ook haar begeleidingsband nog youngsters in volle ontwikkeling. Tijd ook om de allerlaatste ongelovige, als die er nog is, te overtuigen van haar kunnen wanneer ze er een beetje 'Tex-Mex' inbrengt. Met 'All You Ever Do Is Bring Me Down' van 'The Mavericks' wordt de sfeer hier opperbest. Bij mij zaait ze evenwel een beetje verwarring wanneer ze er Augie Myers bij vernoemd, but what the heck, we're all Tejanos tonight. Tijd ook voor drummer Kyle Sullivan om er een 'joke' tussen te werpen zodat Whitney haar ontstemde gitaar terug kan 'finetunen'.
Helaas zit het er hier ook op voor vanavond maar 'Peterke Goezot' is er als de kippen bij om iedereen op te hitsen voor enkele bisnummers. Op zich niet zo moeilijk want dit was good 'ol country zoals we hem nog zelden te horen krijgen. 'De Band' kwam als eerste aan de beurt met een potje nostalgie uit 1959. Met 'Sleep Walk' van de broertjes Santo en Johnny Farina riepen ze herinneringen op uit de tijd van de 'botsautokes', of was het 'de rups' ;-). Whitney Rose komt ook terug het podium op met een niet onaardige versie van Tammy Wynette haar 'Stand By Your Man'. Schoewen toch. Met 'Tonight The Bottle Let Me Down' haalt ze nog eentje van Merle Haggard uit de kast maar wel in de sfeer van 'The Mavericks'. So folks it was nice to be in your beautiful country waarop al onmiddellijk werd geschreeuwd van ho ho ho, nog eentje, waaraan ze ook met volle overtuiging aan tegemoet kwam. Was da goe of was da goe? Awel da was Goezot! If the jukebox took teardrops Cheers op Goezot!!!
more and larger pics on |
Dankzij Raul Malo van The Mavericks werd haar doorbraak in 2015 een feit. Het was diezelfde 'Maverick' die haar album 'Heartbreaker of the Year' kwam te producen en zo de 'road to succes' voor deze Whitney Rose kwam te effenen. Die van 'Goezot' waren er dan ook als de kippen bij om Whitney tijdens haar Europese Tour naar hun Oud-Turnhout te halen. Donderdagavond 20 april stond deze 'Texaanse' revelatie dan mooi te prijken op hun affiche.
Nog even de aandacht voor 'Oud-Turnhout op stelten' AKA 'Goezot in 't Hofke' en na nog vlug even te nippen aan haar 'Cristalleke' opent Whitney Rose hier met 'My First Rodeo' uit haar succesvolle album 'Heartbreaker of the Year'. Eerlijk gezegd! Het duurt hier maar net één nummer en de ganse 'De Djoelen' ligt onmiddellijk aan haar voeten. Met de prachtige country-ballad 'Lookin' Back On Luckenbach' laat ze hier de echte fans met weemoed terug denken aan de betreurde Waylon Jennings, waarna het stilaan tijd wordt om een versnelling hoger te schakelen. Haar akoestische gitaar zet ze even aan de kant en met een lichtjes gebroken timbre in haar stem brengt ze met 'Suspicious Mind', eentje van de 'King'.
Uit haar nieuwe 'South Texas Suite' volgt er dan het zalig mooie 'Bluebonnets for my Baby' en volgen tientallen verliefde ogen haar doen en laten alhoewel ik denk dat haar 'baby' er niet tussen staat. Nu iedereen hier toch in de juiste 'mood' is kan Emmylou Harris haar '2 More Bottles of Wine' de stemming alleen nog maar bevorderen. Dan volgt er voor velen een moment van 'kiekebisj' wanneer ze Lesly Gore haar 'You Don't Own Me' uit 1963 ten gehore brengt en een verliefd paartje hun eerste danspasjes zetten, just like in Luckenbach!
